سازوکار آنتی زنوز در ارتباط با الگوی الکتروفورز پروتئین برخی ژنوتیپ های بادمجان تحت تنش تریپس پیاز thrips tabaci lindeman (thys.: thripidae)

تریپس پیاز،thrips tabaci lindeman  یکی از آفات مهم محصولات کشاورزی بوده که به طور گسترده در تمام نقاط جهان انتشار دارد. بادمجان از جمله میزبان­های این آفت است که هر ساله متحمل خسارات فراوانی می­شود. در این پژوهش، سازوکار آنتی­زنوز و نقش تراکم تریکوم و میزان کلروفیل برگ ده ژنوتیپ بادمجان (بلک­بیوتی، بلاکی، یلدا، لیدی، لیندا، لیما، کیم، برازجان، سیاه مشهد و محلی­زابل) نسبت به آفت تریپس در قالب آزمون انتخاب آزاد در گلخانه با شرایط دمایی 1±25 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 5±60 درصد با نسبت روشنایی/تاریکی (8/16) مورد بررسی قرار گرفت. همچنین الگوی الکتروفورزی پروتئین کل هر ژنوتیپ و تنوع آن در ژنوتیپ­های مختلف با استفاده از روش sds-page، و نیز ارتباط این صفت با تعداد تریپس­های جلب شده طی آزمون انتخاب آزاد مورد ارزیابی قرار گرفت. بررسی الگوی الکتروفورزی ژنوتیپ­های مورد مطالعه، حاکی از وجود تفاوت در تعداد و نوع باندهای پروتئینی و نشان­دهنده وجود تنوع بین تیمارهای (ارقام) مورد آزمایش بود که می­توان از این موضوع در برنامه­های به­نژادی ژنوتیپ­های بادمجان نسبت به آفت تریپس بهره برد. ژنوتیپ­ها از نظر درصد آسیب تریپس پیاز، میزان کلروفیل برگ و تراکم تریکوم­ها دارای اختلاف معنی­داری بودند همبستگی معنی­داری بین صفات مورد اندازه­گیری در گلخانه و داده­های مولکولی بدست نیامد اما، به طورکلی، ژنوتیپ­های لیما و لیندا با دارا بودن بیشترین فاصله ژنتیکی (454/0) نسبت به سایر ارقام مورد مطالعه و پتانسیل مقاومتی نسبت به تریپس پیاز، می­توانند در برنامه­های به­نژادی مورد تلاقی قرار گرفته و در آزمون­های تکمیلی، بیشتر مورد بررسی قرار گیرند.